Polenta, znana już w okresie średniowiecza, była dawniej głównym daniem ludowym, które od XVI wieku przyrządza się na bazie mąki kukurydzianej.
W Dolinie Aosty jest niezwykle popularna i jeśli zdarzy się Wam odwiedzić ten region to nie możecie wyjechać stąd bez skosztowania tego przysmaku.
W górach, podczas festynów, przygotowanie polenty jest prawdziwym rytuałem. Do jej zrobienia używa się specjalnego żeliwnego kociołka, zwanego paiolo.
Polenta może być podana jako dodatek do dań mięsnych, lub zapieczona z serem i podana jako danie główne.
Pyszna polenta przekładana serem fontina i masłem, czyli polenta concia, swoją droga niezwykle dietetyczna, to jedno z moich ulubionych dań serwowanych w Dolinie Aosty.
Przygotowywanie typowej polenty to długotrwały proces i wymaga sporo cierpliwości. Jak przygotować polentę concia w domowych warunkach?
Składniki dla 6 osób:
-
0,5 kg mąki kukurydzianej;
-
2 litry wody
-
sól
-
30 dkg sera fontina
-
10 dkg masła
Przygotowanie
Doprowadzić do wrzenia wodę w wysokim garnku, posolić i wsypać mąkę kukurydzianą, jednocześnie mieszając energicznie, tak aby nie powstały grudki. Gotować, mieszając drewnianą łyżką przez około godzinę, na dnie i po bokach garnka powinna utworzyć się skorupa i to będzie znak, że polenta jest już gotowa.
Wysmarować blachę masłem i wyłożyć pierwszą warstwą polenty, następnie przełożyć pokrojonym w plastry serem fontina oraz masłem i ponownie nałożyć warstwę polenty. Zakończyć układając ser fontina na wierzchu. Tak przygotowaną blachę zapiec w piekarniku w temperaturze około 180° aż do utworzenia się na powierzchni złotej skorupki. Podawać gorącą. Dietetyczna czy też nie, polenta concia jest po prostu pyszna. Idealne danie na jesienne i zimowe wieczory po wyczerpującym dniu na stokach narciarskich.
Do dania na bazie polenty idealnie pasuje czerwone wino Enfer d’Arvier serwowane w temperaturze 18°.
Życzę Wam Smacznego.
Smakuje zapewne znakomicie 🙂
Zdecydowanie! Polenta jest generalnie znana w całych północnych Włoszech, ale polenta concia to już typowe danie z Doliny Aosty.
Pingback: Tradycje bożonarodzeniowe w Dolinie Aosty | CiekawAOSTA
Pingback: Fontina - ser PDO z alpejskich pastwisk | CiekawAOSTA
Pingback: Letnie festyny: tańce i smaczne lokalne jedzenie | CiekawAOSTA
Pingback: Bolek i Lolek w Alpach | CiekawAOSTA
Pingback: Skyway Monte Bianco - część IV schronisko Torino | CiekawAOSTA
Pingback: Biegówkami po Alpach. Flassin – Valle del Gran San Bernardo | CiekawAOSTA