Dziś nie przygotowałam dla was opisu znanego lub mniej znanego miejsca, relacji ze szlaku, przepisu (tych i tak u mnie nie za wiele, sami wiecie, że od kuchni trzymam się z daleka i lubię jedynie jeść 🙂 ) czy ciekawostki. Mam za to dla was kilka chwil, momentów z „życia Alp” czy raczej z życia na co dzień w Alpach: uchwycony poranny wschod słońca, efekt inwersji widziany z góry, szczyty zanurzone w chmurach, tęcza po burzy, śnieg, zachód słońca i grę świateł. Mam nadzieję, że wpis fotograficzny mimo wszystko spodoba się wam. Pozdrawiam i zapowiadam, że następna notka będzie znów o górach :-D, tym razem od strony inwestycji i ciekawostek. Jest ktoś kto ma ambitny plan budowy nowego tunelu pod Alpami. Ale o tym następnym razem.
Tag: galeria zdjęć
Świątecznie w Aoście
Przedświąteczny spacer czy gonitwa (zależy ile ma się czasu, ja ostatnio niewiele) uliczkami Aosty może mile zaskoczyć konsumenckie oko, a wszystko za sprawą konkursu zorganizowanego przez Stowarzyszenie Confcommercio (włoskie stowarzyszenie handlu) na najbardziej kreatywną, ciekawą, dograną w szczegółach i efektach scenograficznych świąteczną witrynę sklepu w Aoście. Z pewnością przyciągają wzrok, ale czy to przekłada się na późniejsze zakupy to nie wiem. Faktem jest, że w takiej scenerii łatwiej jest dać się ponieść magii Świąt, a wiadomo, że Święta to również prezenty, a prezenty to przede wszystkim zakupy (niestety takie czasy). Najbardziej przyciągnęła moją uwagę wyczarowana z niczego sukienka – choinka, kreacja potwierdza, że prostota nie musi być nudna :-). Ciekawe czy uda im się wygrać jedną z czterech nagród!
Inna ciekawą inicjatywą w okresie Bożego Narodzenia w Aoście jest jarmark świąteczny – Marché Vert Noel, odbywający się od 29 listopada do 6 stycznia u stóp teatru rzymskiego
Zaduszki na cmentarzu Sant’Orso w Aoście
Zaduszki, dzień refleksji i wspomnień o tych, których nie ma, którzy odeszli niedawno lub bardzo dawno temu. Stare cmentarze szczególnie skłaniają do przemyśleń, a o tym w Aoście, zamkniętym w 1930 roku, pisałam dokładnie rok temu. W tym roku wróciłam na cmentarz i spacerując alejkami ponownie oddałam się rozmyślaniom. W porównaniu do zeszłego roku pogoda dopisała idealnie i zdjęcia nie wyszły tak mroczne jak ostatnim razem.
O cmentarz dba specjalny komitet przyjaciół cmentarza Sant’Orso. Wolontariusze w porozumieniu z miastem Aosty postarali się, aby w okresie Wszystkich Świętych i Zaduszek miejsce chociaż na chwilę nie wyglądało na opuszczone (przez pozostałą część roku cmentarz jest zamknięty dla zwiedzających). W ciągu roku historyczne nagrobki są stopniowo remontowane, a z okazji świąt ozdobiono je kwiatami, co od razu sprawia, że cmentarz jakby ożył, chociaż na te kilka dni w roku, chociaż na chwilę.
Mało osób jednak modli się na cmentarzu, więcej spaceruje i z ciekawością czyta napisy na płytach, większość jest po francusku. Czy cmentarz zamknięty na ponad 80 lat i ponownie otwarty dla zwiedzających na kilka dni w roku jest nadal cmentarzem czy już tylko pomnikiem historii?
Zapraszam was na spacer po zabytkowym cmentarzu Sant’Orso w Aoście.
Po szwajcarskiej stronie przełęczy… Kanton Valais
Dziś fotograficzna część wpisu o Wielkiej Przełęczy Świętego Bernarda. Zdjęcia zrobione głównie po szwajcarskiej stronie w Dolinie Entremont, w kantonie Valais. Droga prowadząca na przełęcz jest niezwykle malownicza i nie sposób ją pokonać bez chociaży kilku przystanków. Latem droga zamienia się w emocjonującą podróż po dosyć wąskiej serpentynie, która się ciągnie wśród kwiatów, górskich szczytów i szlaków. Dodatkowo jest pełna ciekawostek jak chociażby zapora wodna, biwaki dla strudzonych turystów, małe kamienne mostki, pomniki czy wielkie pale energetyczne.
O samej przełęczy możecie przeczytać tutaj: Wielka Przełęcz Świętego Bernarda – podróż w chmurach.
Masyw Mont Blanc z tarasu widokowego w Pré-Saint-Didier
Taras widokowy inaugurowano co prawda w listopadzie 2013 roku, ale dopiero w zeszły weekend mieliśmy okazję się tam wybrać i sprawdzić jak wygląda z bliska zawieszony 160 metrów nad rzeką Dora di La Thuile taras, z którego można podziwiać masyw Mont Blanc. Po dojechaniu do miejscowości Pré-Saint-Didier zaparkowaliśmy samochód na dużym parkingu w centrum, tuż obok term, gdyż to właśnie z tego miejsca rozpoczyna się szlak górski, który po około 40 minutach wspinaczki doprowadził nas do tarasu widokowego. Parking jest bezpłatny, samochód można zostawić na 1 godzinę (my zostawiliśmy na około 2, po powrocie mandatu nie znaleźliśmy). Z Pré-Saint-Didier wyrusza się z wysokości 1029 m n.p.m i przewyższenie wynosi 180 m, taras widokowy leży u stóp Mont Crammont na wysokości 1209 m.
Ponieważ był to weekend to szlak był dosyć uczęszczany, ale bez tłoku.
Barefoot w Alpach, czyli boso w Morgex
Chodzenie boso (z ang. barefoot) ma dobroczynny wpływ na nasze samopoczucie oraz zdrowie i stanowi naturalny masaż dla naszych stóp, rozluźnia napięte mięśnie i sprawia, że całe ciało się relaksuje. Sama jak tylko mogę to ściągam buty i czuję się tak, jakbym znów powróciła do dzieciństwa, kiedy to chodzenie na bosaka, szczególnie podczas wakacji spędzanych na wsi, było czymś naturalnym i przeze mnie uwielbianym.
Mamy co prawda jeszcze zimę i nic nie wskazuje, żeby miało się to zmienić w najbliższym czasie, ale postanowiłam napisać wam o chodzeniu boso. Może uda mi się przywołać trochę wiosny?
W ostatnie lato odkryłam, że w 2012 roku w gminie Morgex otwarto specjalną ścieżkę do chodzenia boso. Jest to pierwsza tego typu ścieżka w Dolinie Aosty. Trasa znajduje się w strefie piknikowej, korzystanie z niej jest bezpłatne i możliwe od maja do października.
Narty i deska w Dolinie Aosty – relacja z pobytu
Dziś bardzo nietypowy post. Nie ja będę wam opowiadała o Dolinie Aosty, a Sławek i Paulina, którzy przyjechali w lutym na tydzień na deskę i narty. Wiem, że świetnie się bawili i spędzili bardzo intensywny tydzień jeżdżąc codziennie w innym ośrodku narciarskim. Dziękuję im za relację oraz za zdjęcia, które należą do ich prywatnego archiwum.
Zaczynamy 🙂
Narty w Valle d’Aosta – relacja z pobytu!
Od kilku lat zamierzałem wrócić do Doliny Aosty na snowboard. Ostatni raz jeździłem pod Mont Blanc i Matterhorn sześć lat temu, dlatego myśl o spędzeniu tygodniowego zimowego urlopu w Alpach nie opuszczała mnie odkąd w Warszawie pojawił się pierwszy śnieg. Cervinia u stóp Matterhorn, Courmayer i La Thuile pod Mont Blanc, Monte Rosa i Pila to miejsca gdzie w tym roku z żoną wybraliśmy się pojeździć, ona na nartach, a ja na desce.
Rakiety śnieżne, czyli nie tylko narty w Alpach
Rakiety śnieżne to naprawdę niesamowita sprawa, gdyż może na nich chodzić każdy, czerpiąc przy tym garściami niesamowitą przyjemność z bliskiego kontaktu z górami. Nie trzeba się szczególnie przygotowywać, szkolić, spędzać dni na „oślich górkach” jak to bywa z nartami. Ryzyko wypadku jest również minimalne, a do tego wyprawy na rakietach śnieżnych są niezwykle relaksujące i pomimo zmęczenia fizycznego, ładują organizm pozytywną energią. Rakiety śnieżne wygrywają nad nartami również aspektem społecznym. Podczas długich wspinaczek na szczyty czy spacerów po oznaczonych trasach można konwersować do woli z towarzyszami wyprawy. Dodatkowo są ekologiczne i nie zanieczyszczają środowiska, a wstęp na szlaki jest bezpłatny. Tyle z reklamy tego sportu z mojej strony. Mój entuzjazm wynika z tego, że w prezencie otrzymałam nową parę rakiet i od razu postanowiłam je wypróbować.
Śnieg w Alpach w poniedziałkowy poranek
Opady śniegu w Alpach i do tego w styczniu nie powinny mnie dziwić, to natualne i jak najbardziej porządane zjawisko atmosferyczne. Mimo to dzisiejszy poranek zaskoczył mnie jak nigdy. W nocy spadło około 20 cm niezapowiedzianego śniegu i chociaż rano droga była już przejezdna to wydobycie samochodu spod góry białego puchu zajęło chwilkę. Nocne opady śniegu w połączeniu z błękitem nieba i białymi chmurami sprawiły, że dzisiejszy poranek był prawidziwym spektaklem natury. Publikuję małą galerię zdjęć, abyście mogli zobaczyć jak rozpoczął się poniedziałek w Dolinie Aosty. Jednym słowem, taką zimę w Alpach bardzo lubię :-). I tylko trochę szkoda, że tak pięknie zapowiadający się dzień spędzę w pracy.
Fotorelacja ze świątecznych jarmarków
W grudniu udało mi się odwiedzić aż 5 świątecznych jarmarków w Dolinie Aosty: Bionaz, Chatillon, Donnas, Etroubles i największy w Aoście Marche Vert Noel. Napstrykaliśmy bardzo dużo zdjęć i część z nich postanowiłam opublikować w formie galerii ze zdjęciami.
Zapraszamy do podróży po kulturze, tradycjach i rękodziełach z Doliny Aosty.