One Comment

Fontanny w Dolinie Aosty

  By ,
Drewniana fontanna zimą

Drewniana fontanna zimą w miejscowości Vétan

Fontany w górskim regionie Doliny Aosty są obecne właściwie wszędzie. Każda nawet najmniejsza miejscowość posiada ich kilka, są naturalnym elementem górskiego krajobrazu i waldotańskiej architektury. Dlaczego tak zachwycają? Przede wszystkim przypominają o historii, o tym jak ważną rolę odgrywa woda w życiu człowieka. Dawniej fontanna była miejscem spotkań okolicznej ludności, z fontanny czerpało się wodę pitną, poiło bydło na pastwiskach czy robiło pranie. Jednym słowem w górskim, a do tego rolniczym regionie były one niezbędne.

Jak ważne były fontanny w kulturze Doliny Aosty świadczy fakt, że pierwszy dokument opisujący powstanie akweduktu i pierwszych fontann pochodzi z 1469 roku, a najstarsza fontanna, która zachowała się do dziś z 1598 roku.

Continue reading

One Comment

Miejscowość Introd: Jan Paweł II i okoliczne zabytki

  By ,
Zamek w Introd

Zamek w Introd. Źródło TU

Miejscowość Introd, a w szczególności Les Combes, znana jest turystom głównie ze względu na wielokrotne letnie pobyty papieża Jana Pawła II w Dolinie Aosty. O wizytach Jana Pawła II i powstałym kilka lat temu muzeum w Les Combes pisałam dość dawno temu (zajrzyjcie tutaj), dziś powracam do Introd, aby podzielić się z wami informacjami o innych ciekawych zabytkach. Jednym z nich jest średniowieczny zamek, mało znany, ale za to bardzo uroczy. Drugi natomiast jest za to dość kontrowersyjny i przy tym świetnie znany mieszkańcom doliny. Oba miesjca znajdują się tuż obok siebie, a praktycznie na trasie prowadzącej do Les Combes.

Zamek w Introd

Jedną z atrakcji jest zamek z XII wieku, należący do słynnego napoletańskiego rodu, jednego z najsłynniejszych we włoskiej historii, Caracciolo di Brienza.

Continue reading

2 Comments

Najwyższy szczyt Europy Mont Blanc jak Disneyland?

  By ,
Masyw Mont Blanc, źródło TU

Masyw Mont Blanc, źródło TU

Jak to możliwe, że tego lata najwyższy szczyt Europy Mont Blanc (4808 m n.p.m.) we francuskich i włoskich mediach został określony jako Disney Mont Blanc? Zacznijmy od początku. Dach Europy zdobyto po raz pierwszy 8 sierpnia 1786 roku i od tego momentu stał się symbolem alpinizmu przyciągając pasjonatów gór i wspinaczki przez właściwie cały rok. Po ponad dwustu latach od pierwszego wejścia na szczyt, szacuje się, że każdego roku na Mont Blanc, z różnym efektem, wspina się około trzydziestu tysięcy miłośników alpejskich szczytów. Sporo! Można powiedzieć prawdziwe tłumy, które ciągną na szczyt.

Masyw od jakiegoś czasu przyciągają jednak nie tylko wytrawnych alpinistów, którzy wiedzą co robią, ale również przypadkowych turystów, których głównym celem jest przeżycie bardzo silnych emocji czy wrzucenie tu i tam filmiku lub zdjęć z wyprawy.

Lato 2014 roku obfitowało w historie, które poruszały, dziwiły, ale i denerwowały mieszkańców obu stron masywu. Nie mam na myśli nieszczęśliwych wypadków, które w górach są nieuniknione i niestety czasami po prostu się zdarzają mimo najlepszego przygotowania.

Kiedyś wysokie góry były zarezerwowane dla alpinistów, dziś już takich ograniczeń nie ma. Właściwie każdy może spróbować szczęścia i wejść na Mont Blanc, ale czy to rozważne i odpowiedzialne?

Kilka historii z wypraw na Mont Blanc, o których tego lata było głośno w lokalnych mediach.

Continue reading

No comments

Alpejski ogród botaniczny Castel Savoia

  By , , ,
Roślinność w Alpejskim ogrodzie botanicznym Castel Savoia w Gressoney

Alpejski ogród botaniczny Castel Savoia w Gressoney

Dziś po raz kolejny zapraszam was do Doliny Gressoney, opowiem wam o kolejnej ciekawej atrakcji turystycznej jaką jest tamtejszy alpejski ogród botaniczny Castel Savoia położony na wysokości 1350 m n.p.m. Niedawno pisałam na blogu o bajkowym zamku, zbudowanym na przełomie XIX i XX wieku dla Królowej Margherity, ogród botaniczny znajduje się u stóp tegoż zamku.

Historia ogrodu i roślinność

Historia ogrodu nie jest długa, powstał on z inicjatywy Regionu Doliny Aosty dopiero w 1990 roku, głównie w celach estetycznych, jako entourage zamku Castel Savoia. Na powierzchni 1000 m² ogrodu prezentowanych jest mnóstwo gatunków roślin charakterystycznych dla alpejskiego pasa górskiego:

Continue reading

8 Comments

Ostatnie podrygi lata nad alpejskim jeziorem Lexert

  By ,
Alpejskie jezioro Lexert w gminie Bionaz

Alpejskie jezioro Lexert w gminie Bionaz

Jeziora alpejskie są bardzo malownicze i pewnie niejednokrotnie widzieliście zdjęcia lub zwiedzaliście osobiście największe włoskie jeziora położone w Alpach: Maggiore, Como czy Garda. Jednak nie tylko wielkie jeziora są piękne. Myślę, że te małe, wciśnięte pomiędzy alpejskie szczyty z krystalicznie czystą wodą, w której odbijają się wierzchołki Alp mają w sobie równie dużo uroku, a do tego najczęściej są oazą spokoju i ciszy.

Deszczowe lato w Alpach

W tym roku w Dolinie Aosty lato nie rozpieszczało nikogo, na przemian padał deszcz lub było pochmurnie i pomimo w miarę wysokich temperatur ciężko było znaleźć chociażby kilka słonecznych dni pod rząd.

Continue reading

No comments

Po szwajcarskiej stronie przełęczy… Kanton Valais

  By ,
Droga na Wielką Przełęcz Świętego Bernarda po stronie szwajcarskiej. Na zdjęciu widoczny alternatywny dla przełęczy tunel oraz zapora wodna Les Toules

Droga na Wielką Przełęcz Świętego Bernarda po stronie szwajcarskiej. Na zdjęciu widoczny alternatywny dla przełęczy tunel oraz zapora wodna Les Toules

Dziś fotograficzna część wpisu o Wielkiej Przełęczy Świętego Bernarda. Zdjęcia zrobione głównie po szwajcarskiej stronie w Dolinie Entremont, w kantonie Valais. Droga prowadząca na przełęcz jest niezwykle malownicza i nie sposób ją pokonać bez chociaży kilku przystanków. Latem droga zamienia się w emocjonującą podróż po dosyć wąskiej serpentynie, która się ciągnie wśród kwiatów, górskich szczytów i szlaków. Dodatkowo jest pełna ciekawostek jak chociażby zapora wodna, biwaki dla strudzonych turystów, małe kamienne mostki, pomniki czy wielkie pale energetyczne.

O samej przełęczy możecie przeczytać tutaj: Wielka Przełęcz Świętego Bernarda – podróż w chmurach.

Follow my blog with Bloglovin Continue reading

15 Comments

Wielka Przełęcz Świętego Bernarda – podróż w chmurach

  By , ,
Jezioro na Przełęczy Gran San Bernardo

Jezioro na Przełęczy Gran San Bernardo

O Wielkiej Przełęczy Świętego Bernarda można by wiele napisać, wszak odgrywała ważną rolę komunikacyjną od wczesnej epoki rzymskiej aż do 1964 roku, momentu inaugurowania tunelu Grand Saint Bernard. Pomimo iż kilka dziesięcioleci temu przełęcz straciła na strategicznym znaczeniu wiąże się z nią spory kawałek historii regionu. W dzisiejszym wpisie opiszę wam to piękne miejsce leżące pomiędzy masywem Mont Blanc, a Alpami Pennińskimi na granicy pomiędzy Włochami, a Szwajcarią okiem turysty, gdyż kiedy latem z przełęczy znika śnieg naprawdę warto ominąć tunel i granicę pomiędzy tymi dwoma państwami przekroczyć wysoko w chmurach.

Wielka Przełęcz Świętego Bernarda jest jedynym miejscem w Dolinie Aosty łączącym Włochy i Szwajcarię drogą asfaltową. Przełęcz znajduje się na wysokości 2473 m n.p.m na terenie włoskiej gminy Saint-Rhémy-en-Bosses i szwajcarskiej Bourg Saint Pierre. Łączy dwie doliny: Valle del Gran Saint Bernard w Dolinie Aosty i Entremont w kantonie Wallis.

Continue reading

8 Comments

Bajkowy zamek Savoia w Gressoney-St-Jean

  By , ,
Główne wejście do zamku Savoia

Główne wejście do zamku Savoia

W ostatnią niedzielę wybraliśmy się rodzinnie do miejscowości Gressoney-Saint-Jean w Dolinie Lys (zwanej również Doliną Gressoney). Wycieczka okazała się bardzo przyjemna! Zwiedziliśmy piękny zamek Savoia, o którym dziś szczegółowo wam napiszę oraz samą miejscowość Gressoney-Saint-Jean świetnie przygotowaną jak się okazuje nie tylko pod zimowych turystów.

Historia zamku Savoia

Zamek Savoia jest chyba największą atrakcją Doliny Gressoney, ale nie rzuca się w oczy, gdyż jest ukryty w lesie sosnowym u stóp Gressoney-Saint-Jean. Sami przyznacie, że swoim wyglądem przypomina trochę disneylandzki pałac, mi się przynajmniej tak skojarzyło jak tylko go zobaczyłam. Zamek leży na wzgórzu i jest otoczony pięknym ogrodem botanicznym (o samym ogrodzie napiszę następnym raziem), zbudowano go pomiędzy 1899 i 1904 roku na życzenie Królowej Margherity Sabaudzkiej (Margherita di Savoia), małżonki Umberta I, ówczesnego Króla Włoch.

Continue reading

One Comment

Rzymski most akwedukt Pont d’Ael

  By , ,
Rzymski most akwedukt Pont d'Ael po zakończonych pracach renowacyjnych w 2014 roku

Rzymski most akwedukt Pont d’Ael po zakończonych pracach renowacyjnych w 2014 roku. Na zdjęciu widać wyraźnie napis PRIVATUM, co oznaczało, że most był prywatny i nie wszyscy mogli z niego korzystać.

Rzymski most, pełniący w okresie Imperium rzymskiego funkcję przede wszystkim akweduktu jest jednym z piękniejszych i świetnie zachowanych zabytków z tamtego okresu nie tylko w Dolinie Aosty. Postanowiłam o nim napisać właśnie teraz, ponieważ niedawno miałam okazję zwiedzić Pont d’Ael podczas wizyty organizowanej przez Regionalne Ministerstwo Kultury. Most akwedukt od kilku lat był zamknięty i poddany lekkim pracom konserwacyjnym i waloryzacyjnym, efekt końcowy jest naprawdę imponujący, a mam porównanie, gdyż zwiedzałam most w 2008 roku, jeszcze przed rozpoczęciem prac.

Kilka słów o historii mostu akweduktu Pont d’Ael.

Continue reading

No comments

Lardo di Arnad – niezwykła słonina z Alp

  By , ,
Tradycyjne Lardo di Arnad z żytnim chlebem podane jako przystawka

Tradycyjne Lardo di Arnad podane z żytnim chlebem jako przystawka

Czym szczególnym wyróżnia się Lardo di Arnad, czyli słonina o perłowym odcieniu, która jest jednym z przysmaków Doliny Aosty? Pierwsze dokumenty historyczne wspominajce o Lardo sięgają 1570 roku, a więc jest to naprawdę produkt opierający się na tradycyjnej recepturze sprzed wielu wieków. Dodatkowo od 1996 roku słonina jest chroniona europejskim znakiem DOP (Chroniona nazwa pochodzenia CH.O.G).

Dwa najważniejsze czynniki wpływają na jakość i wyjątkowy smak Lardo di Arnad: żywienie trzody oraz okres dojrzewania słoniny. Sztuki trzody wieprzowej muszą ważyć przynajmniej 160 kg i pochodzić wyłączenie z włoskich regionów Doliny Aosty, Piedmontu lub Emilii Romanii, a ich dieta opierać się na  naturalnych składnikach, np. kasztanach! W procesie produkcji wykorzystuje się zioła, które zapewniają charakterystyczny smak i aromat słoninie: rozmarynu, czosnku, liścia laurowego, szałwii, goździków, gałki muszkatołowej oraz jałowca.

Continue reading